ಕರ್ಮ ಯೋಗ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾ ಯೋಗ: ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಯಶಸ್ಸಿಗಾಗಿ ಬಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಚಾಲಕ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಬಳಸುವುದು

ಧ್ಯಾನ ಹಾಗೂ ನೀವು ಮಾಡುವುದೆಲ್ಲವೂ ಭಗವಂತನಿಗೋಸ್ಕರವೇ ಎಂಬ ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು, ಈ ಎರಡೂ ಇರುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡಿರುವುದು–ಅದೇ ಕರ್ಮ ಯೋಗ. ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ನೀವು ಭಗವಂತನ ನಿತ್ಯ ಆನಂದವನ್ನು ಮನಗಂಡಾಗ, ನೀವು ಎಂದೂ ಶರೀರಕ್ಕೆ ಬಂಧಿತನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ನೀವು ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರುತ್ತೀರಿ. ನೀವು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿ ಆಲಸಿಗಳಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಯಾರು ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತಾ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಅವನಿಗಾಗಿ ಹಾಗೂ ಇತರರಿಗಾಗಿ ಸದಾ ಚಟುವಟಿಕೆಯಿಂದಿರುತ್ತಾರೆ.

…ಲಾಭ ಗಳಿಸುವ ಪರಿ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲದೆ
ಯಾವಾಗ ನಿಮ್ಮ ಕಾರ್ಯವು, ನಿಮ್ಮ ಹಾಗೂ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರರ ಭೌತಿಕ ಅನುಕೂಲಗಳಿಗಾಗಿ ಕೇವಲ ಹಣ ಸಂಪಾದನೆಯ ಅಥವಾ ಸ್ವಾರ್ಥಸಾಧನೆಯ ಯಾವುದಾದರೂ ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಕೇಂದ್ರಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಆಗ ನೀವು ಭಗವಂತನಿಂದ ದೂರ ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತೀರಿ. ಹೀಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ಅವರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವರ ಆಸಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಭೌತಿಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆಗಳ ಮೇಲೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಸಕ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಸಲು ಬಳಸಿದ ತಕ್ಷಣ, ನೀವು ಅವನ ಕಡೆಗೆ ಚಲಿಸುತ್ತೀರಿ.

…ಆದರೆ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಸ್ಫೂರ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ
ಯಾರು ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿ ಅಥವಾ ವಿವೇಚನೆಯಿಲ್ಲದೇ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ, ಅಥವಾ ಯಾರು ಧ್ಯಾನವನ್ನು ನಿರಾಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ, ಅವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸಂತೃಪ್ತಿಗೊಳಿಸಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ಕ್ರಿಯೆ — ದೈಹಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಅಥವಾ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ — ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವುದೇ ಅದರ ಫಲವಾಗಿರಲಿ ಎಂಬ ಅಪೇಕ್ಷೆಯೊಂದಿಗೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಅದು “ಸ್ವಾರ್ಥಪರ” ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ಅದು ಒಂದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಕ್ರಿಯೆ, ಅಂದರೆ, ಅದು ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ದಿವ್ಯ ಸಂಕಲ್ಪವನ್ನು ನೆರವೇರಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.