ಒಬ್ಬರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನ್ವೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಪಾತ್ರ

ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಂಶಗಳಂತೆಯೇ ಭಗವದನ್ವೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು, ಅವನ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದು ಅವಶ್ಯಕ. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಲೌಕಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ಅದನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವ ಶಿಕ್ಷಕರಿಂದ ನೀವು ಕಲಿಯಬೇಕು. ಅಂತೆಯೇ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಬ್ಬ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರು ಅಥವಾ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತಿರುವ ಗುರುವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ಅವಶ್ಯಕ.

ಜೀವನದ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ನೀವು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಎಡವುತ್ತ, ಕುರುಡರಂತೆ ಸಾಗುತ್ತಿರುವಾಗ, ನಿಮಗೆ ಕಣ್ಣಿರುವವರ ಸಹಾಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಿಮಗೆ ಒಬ್ಬ ಗುರು ಬೇಕು. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದ ದೊಡ್ಡ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಪಾರಾಗುವ ಏಕೈಕ ಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ ಜ್ಞಾನೋದಯ ಹೊಂದಿದವರನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದು. ನನ್ನ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವವರೆಗೂ ನಾನು ನೈಜ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಂಡಿರಲೇ ಇಲ್ಲ, ಅವರು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು ಮತ್ತು ನನಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುವ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು.

ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನಿಗಾಗಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ರೋದಿಸಿ. ನೀವು ಭಗವಂತನಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಯನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿದಾಗ, ಅವನನ್ನು ಅರಿಯುವುದು ಹೇಗೆಂದು ನಿಮಗೆ ಕಲಿಸಲು ಅವನು ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ — ಅವರೇ ನಿಮ್ಮ ಗುರು. ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತಿರುವವನು ಮಾತ್ರ ಅವನನ್ನು ಹೇಗೆ ಅರಿಯುವುದೆಂದು ಇತರರಿಗೆ ತೋರಿಸಬಲ್ಲನು. ಅಂಥವರಾದ ನನ್ನ ಗುರು ಸ್ವಾಮಿ ಶ್ರೀ ಯುಕ್ತೇಶ್ವರಜಿಯವರನ್ನು ನಾನು ಕಂಡುಕೊಂಡಾಗ, ಭಗವಂತನು ನಿಗೂಢ ತತ್ತ್ವದ ಮೂಲಕ ಕಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಜ್ಞಾನೋದಯ ಹೊಂದಿದ ಆತ್ಮಗಳ ಮೂಲಕ ಕಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ. ಭಗವಂತ ಅಗೋಚರನು, ಆದರೆ ಅವನೊಂದಿಗೆ ನಿರಂತರ ಸಂಸರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗ್ರಹಣಶೀಲತೆಯ ಮೂಲಕ ಅವನು ಗೋಚರವಾಗುತ್ತಾನೆ. ಒಬ್ಬನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಶಿಕ್ಷಕರಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಗುರು ಮಾತ್ರ ಒಬ್ಬನೇ. ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿವ್ಯ ನಿಯಮವು ನೆರವೇರಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಯೇಸುವು ಜಾನ್ ದ ಬ್ಯಾಪ್ಟಿಸ್ಟ್‌ನನ್ನು ತನ್ನ ಗುರು ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಾಗ, ಅವನ ಜೀವನದಲ್ಲಿಯೂ ಸಮರ್ಥಿಸಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ.

ಯಾರು ಭಗವತ್‌ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಹೊಂದಿರುವನೋ ಮತ್ತು ಯಾರು ಆತ್ಮಗಳನ್ನು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುವಂತೆ ಭಗವಂತನಿಂದ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವನೋ ಅವನೇ ಗುರು. ಒಬ್ಬನು ತಾನು ಗುರು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಗುರುವಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. “ಯಾರೂ ನನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ನನ್ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದ ತಂದೆಯು ಅವನನ್ನು ಸೆಳೆಯದ ಹೊರತು,” ಎಂದು ಯೇಸು ಹೇಳಿದಾಗ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅವನು ತೋರಿಸಿದ. ಅವನು ಭಗವಂತನ ಶಕ್ತಿಗೇ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮನ್ನಣೆ ನೀಡಿದ್ದ. ಒಬ್ಬ ಗುರುವು ಅಹಂ ಇಲ್ಲದವನಾಗಿದ್ದರೆ, ಅವನ ದೇಹ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ನೀವು ಅರಿಯಬಹುದು; ಮತ್ತು ನೀವು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಶ್ರುತಿಗೂಡಿದಾಗ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಶ್ರುತಿಗೂಡಿರುತ್ತೀರಿ. ಯೇಸು ತನ್ನ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ನೆನಪಿಸಿದ: “ನನ್ನನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸುವವನು ನನ್ನನ್ನಲ್ಲ, ಆದರೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದಾತನನ್ನೇ ಅಂಗೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.”

ಇತರರ ಹೊಗಳಿಕೆಯನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಕನು ಕೇವಲ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಅಹಂನ ಆರಾಧಕನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಒಂದು ಮಾರ್ಗವು ವಿಶ್ವಸನೀಯವೇ ಎಂದು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು, ಅದರ ಹಿಂದೆ ಎಂತಹ ಶಿಕ್ಷಕನಿದ್ದಾನೆ, ಅವನ ಕಾರ್ಯಗಳು, ಅವನು ಭಗವಂತನಿಂದ ಮುನ್ನಡೆಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತವೆಯೇ ಅಥವಾ ಅವನ ಅಹಂನಿಂದಲೇ ಎಂದು ವಿವೇಚಿಸಿ. ಜ್ಞಾನೋದಯ ಹೊಂದಿರದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕನು, ಅವನ ಶಿಷ್ಯಂದಿರ ಸಂಖ್ಯೆ ಎಷ್ಟೇ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವನು ನಿಮಗೆ ಭಗವಂತನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ತೋರಿಸಲಾರ. ಎಲ್ಲಾ ಚರ್ಚುಗಳೂ ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನೇ ಮಾಡಿವೆ, ಆದರೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿನ ಅಂಧ ವಿಶ್ವಾಸವು ಜನರನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಅಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನಾಗಿಯೂ ಜಡಮತಿಗಳನ್ನಾಗಿಯೂ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಭಗವನ್ನಾಮವನ್ನು ಹಾಡುವ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಸಭೆಗಳನ್ನು ನಾನು ಅನೇಕ ಬಾರಿ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ, ಆದರೆ ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ದೂರದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಂತೆ ಅವರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ಬಹು ದೂರವಿದ್ದ. ಕೇವಲ ಚರ್ಚ್‌ಗೆ ಹಾಜರಿ ಹಾಕುವುದರಿಂದ ಯಾರೂ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಕ್ತಿಯ ನಿಜವಾದ ಮಾರ್ಗವು ಯೋಗದಲ್ಲಿದೆ, ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಆತ್ಮಾವಲೋಕನದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ವೇದಾಂತದ ಕಾಡನ್ನು ಸಾಗಿ ಬಂದ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಬಳಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದರಲ್ಲಿದೆ.