ಆಲೋಚನೆ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಯಿಂದಾಚೆಗೆ: ಆತ್ಮದ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಅಸೀಮ ಒಳನೋಟ

ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸಲು ನೀವು ಬಯಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲ, ನಿಮಗೆ ಪಾಠಗಳಲ್ಲಿ ಬೋಧಿಸಿರುವ ಹಾಗೆ, ಮೊದಲು ಗಾಢವಾದ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮೌನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳಿ. ಧ್ಯಾನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಬೇಡಿ. ನಿಮ್ಮ ಶರೀರದ ಆಂತರಿಕ ವಿವಿಕ್ತ ಸ್ಥಾನಗಳೆಲ್ಲವೂ ಪ್ರಶಾಂತತೆಯ ಭಾವದಿಂದ ತುಂಬಿವೆ ಎಂದು ನೀವು ಮನಗಾಣುವವರೆಗೂ – ದಿವ್ಯ ಸಂತೋಷವು ಆತ್ಮದ ಆಂತರಿಕ ವಿವಿಕ್ತ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತುಂಬುವವರೆಗೂ – ಮತ್ತು ಉಸಿರಾಟವು ಶಾಂತ ಮತ್ತು ನಿಶ್ಚಲವಾಗುವವರೆಗೂ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿ. ನಂತರ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹುಬ್ಬುಗಳ ನಡುವಿನ ಕೇಂದ್ರ (ಕ್ರಿಸ್ತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಕೇಂದ್ರ) ಮತ್ತು ಹೃದಯದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ನಿಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯಲು ಭಗವಂತನು ನಿಮ್ಮ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಲು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಿ.

ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ-ಯೋಚಿಸುವ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಅತಿಯಾಗಿ ಯೋಚಿಸುವ ಮನುಷ್ಯನಿಗಿಂತ ಬೇರೆ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಬೇಕು.…ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯು ಕೇವಲ ಪ್ರಶಾಂತತೆಯಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ; ಅವಿಕಸಿತ ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿ, ಅದು ಆಗಾಗ ಸಕ್ರಿಯ ಮನಸ್ಸಿನ ಮತ್ತು ಅವಿಶ್ರಾಂತ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಅವಧಿಗಳ ಕಿಂಡಿಗಳ ಮೂಲಕ ಇಣುಕಿನೋಡುತ್ತದೆ. ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ-ಯೋಚಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯು, ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಯು ಅವನ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯನ್ನು ಅತಿಕ್ರಮಿಸಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನ ಸಹನಶೀಲ ಶಾಂತತೆಯಿಂದ, ಅವನು ಸರಿಯಾದ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು, ಅವನನ್ನು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಸುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡುತ್ತಾನೆ.

ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಗ್ರಹಿಕೆಯನ್ನು ಸಿದ್ಧಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅದರ ಅವಿರತ ಅಶಾಂತ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಆವಶ್ಯಕ. ಆ ಆಂತರೀಕೃತ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಂವೇದನೆ ಅಥವಾ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯು ಜಾಗೃತವಾಗುತ್ತದೆ.

ಸಮಾಧಿ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಅರಿವು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸ್ಥೂಲ ಶರೀರ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡಂತಹ ಒಬ್ಬ ಮುಂದುವರಿದ ಕ್ರಿಯಾ ಯೋಗಿಯು, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಪರಿಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊರಗೆಡಹುವ ಆಂತರಿಕ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಬೆನ್ನುಹುರಿ ಮತ್ತು ಮಿದುಳಿನಲ್ಲಿರುವ ಚೈತನ್ಯದ ಏಳು ಯಜ್ಞವೇದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಂದ ಹೊರಡುವ ಎಲ್ಲ ಜ್ಞಾನವನ್ನೂ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗೆ, ಅಂತರ್ಬೋಧಿತ ಆತ್ಮ-ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಸತ್ಯದೊಡನೆ ಶ್ರುತಿಗೂಡುವ ಅವನು, ತನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಕರ್ತವ್ಯಪರ ನಡವಳಿಕೆಯ ಎಲ್ಲ ಅಂಶಗಳಿಗೂ ಇರುವ ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವನ್ನು ತಿಳಿದೇ ತಿಳಿಯುತ್ತಾನೆ.

ಮನಸ್ಸು ಯಾವುದೇ ವಿರೂಪವೆಲ್ಲದೆ ಆಂತರಿಕ ದನಿಯ ದೋಷಾತೀತ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಅದನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸುವುದೇ ಯೋಗ ವಿಜ್ಞಾನದ ಉದ್ದೇಶ.

ಭಗವಂತನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಮೂಲಕ ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ …

ಚೇತನವು, ಒಂದು ದರ್ಶನದಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಆಕೃತಿಯ ತುಟಿಗಳ ಮೂಲಕವೋ ಅಥವಾ ಮೂರ್ತೀಭವಿಸಿದ ಮಾನವ ಶರೀರದ ಮೂಲಕವೋ ಮಾತನಾಡಬೇಕಂತಿಲ್ಲ, ಅದರೆ ಭಕ್ತನ ಜಾಗೃತಗೊಂಡ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಮಾಧ್ಯಮದ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನದ ನುಡಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಬಹುದು. ಒಬ್ಬ ಸಂತನ ರೂಪವನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಭಗವಂತನು ಭಕ್ತನಿಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವನು ಭಕ್ತನದೇ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಮಾತನಾಡುವ ಸರಳ ವಿಧಾನವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾನೆ.

ಮೌನವೇ ಭಗವಂತನ ಧ್ವನಿ. ಕೇವಲ ಅಶಾಂತ ಆಲೋಚನೆಗಳು ನಿಂತಾಗ ಮಾತ್ರ ಒಬ್ಬರು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಮೌನದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಸಂದೇಶದ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕೇಳಬಹುದು. ಅದು ಭಗವಂತನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸುವ ಮಾರ್ಗ. ಭಕ್ತನ ಮೌನದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಮೌನವು ಸಮಾಪ್ತವಾಗುತ್ತದೆ.

ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಸಂಸರ್ಗವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು, ಕ್ರಿಯಾ ಯೋಗದಲ್ಲಿರುವಂತೆ ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತ ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ತನ್ನ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುವವರೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಭಕ್ತನು ತೃಪ್ತನಾಗಬಾರದು. ಒಬ್ಬ ಭಕ್ತನು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಕನಿಷ್ಠ ಸಣ್ಣ ಅವಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಗಾಢವಾಗಿ ಮತ್ತು ವಾರದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಅಥವಾ ಎರಡು ಬಾರಿ ಮೂರು ನಾಲ್ಕು ಘಂಟೆಗಳ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ, ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ಆನಂದಮಯ ಜ್ಞಾನದ ವಾರ್ತಾಲಾಪವನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅರಿಯಲು ಅವನ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯು ಸಾಕಷ್ಟು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗುವುದನ್ನು ಅವನು ಮನಗಾಣುತ್ತಾನೆ.ಅವನು ಆತ್ಮವು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ “ಮಾತನಾಡುವಂಥ” ಸಂಸರ್ಗದ ಆಂತರೀಕೃತ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರಿಯುತ್ತಾನೆ ಹಾಗೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಯಾವುದೇ ಮಾನುಷ ಭಾಷೆಯ ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳಿಂದಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಪದಗಳಿಲ್ಲದ ಅಂತರ್ಬೋಧಿತ ವಿನಿಮಯಗಳ ಮೂಲಕ.